Wiele źródeł donosi, że członek Ciała Kierowniczego Guy Pierce zmarł wczoraj rano, 18 marca 2014 r., w wyniku rozległego udaru mózgu. Miał 79 . Pierce pozostawił żoną, Penny, z którą rozpoczął swoją pionierską działalność w 1982 roku. Osierocił pięciu synów, którzy teżbyli Świadkami Jehowy, na pewno w 2008 roku.
Nie dalej jak w październiku ubiegłego roku, Pierce był przewodniczącym 129 Zgromadzenia Statutowego, na którym zaprezentowane zostało najnowsze wydanie Przekładu Nowego Świata. [więcej można poczytać tutaj]
W trakcie tego spotkania, godne uwagi były chwile, gdy zachęcał swych słuchaczy, aby spróbowali zgiąć swoje Biblie, by przekonać się jakie są trwałe. Zasugerował też, że „nowe światło” może pojawić się na tym spotkaniu. Ostatecznie jednak okazało się to być nieprawdą.
W latach od 1986 do 1997 roku, Pierce służył jako nadzorca podróżujący. Następnie wraz z żoną został zaproszony do służby w amerykańskim Betel. Przed swoim powołaniem do Ciała Kierowniczego, Pierce służył jako „pomocnik” w Komitecie Personalnym [patrz w00 1/1 str. 29].
W 2011 Pierce wywołał kontrowersje, przyznając, że Ciało Kierownicze naciska by podjąć się ambitnego projektu budowy nowej siedziby w Warwick w stanie Nowy Jork, nie będąc w pełni pewne woli Jehowy w tej sprawie. [patrz w12 8/15] Strażnica jednak rozpoczęła prace budowlane, nawet porównując ten projekt do odbudowy murów Jerozolimy przez Nehemiasza.
Niewiele wiadomo na temat indywidualnych osiągnięć Pierce jako członka Ciała Kierowniczego, ponieważ, w przeciwieństwie do precedensu w Dziejach Apostolskich (Dz 15), Strażnica utrzymuje każdą minutę spotkania Ciała Kierowniczego jako ściśle tajną - choć tożsamości jego uczestników są szeroko publikowane.
Pierce z pewnością będzie opłakiwany przez tych, którzy go znali, zwłaszcza wdowę, synów i wnuków. Ale w ostatecznym rozliczeniu jego kadencja, jako członka Ciała Kierowniczego, była zmarnowaną szansą na wprowadzenie potrzebnych reform.
Pierce pozostawia Organizację, która musi poradzić sobie z sekretami i oszustwami, w których zbrodnie przeciwko dzieciom są ukrywane, a Świadkowie, którzy ośmielają się mówić są prześladowani przez okrutne praktyki ostracyzmu.