Ostatnia Strażnica rozpoczyna kolejny zjadliwy atak na ‘odstępców’, czyli wszelkich obecnych lub byłych Świadków, którzy nie zgadzają się z naukami Organizacji. Numer [Strażnicy do Studium] z 15 lipca 2014 każdego, kto odbiega od oficjalnego dogmatu nazywa „przebiegłym”, „obłudnym”, " i „stwarzającym podziały”, nie wspominając już o „głupi i ignorant”.
Świadkowie są zatem zobowiązani do „bezwzględnego wystrzegania się odstępstwa, czyli jego odrzucania”, poprzez unikanie debat z odstępcami - „czy to osobiście, czy przez komentowanie ich blogów, czy też komunikując się z nimi w jakikolwiek inny sposób”.
Czasopismo można znaleźć w formie pliku PDF pod tym linkiem.
Brak dowodu - bezwzględnie
Dwa artykuły są prawie wyłącznie poświęcone przez Strażnicę wzbudzeniu strachu i podejrzliwości wobec każdego Świadka Jehowy, który ośmieli się kwestionować Organizację lub jej nauki. Cytowane wersety Biblijne, przy bliższym zbadaniu, okazują się mieć niewiele wspólnego z kwestią buntu przeciw samej Strażnicy.
Izraelici, którzy byli świadkami zniszczenia synów Koracha stali się namacalnym dowodem Mojżeszowej władzy.
Strona 7, na przykład, pokazuje analogie do synów Koracha, którzy zostali spaleni przez ogień z nieba za kwestionowanie autorytetu Mojżesza i Aarona.
Widać tu wyraźny związek w postrzeganiu przez Strażnicę jej własnych krytyków - przeciwników władzy Mojżesza - jako „aroganckich buntowników uzurpujących sobie prawo do kapłaństwa”, którzy „ulegli zwodniczemu rozumowaniu, że Bóg uzna ich akt wielbienia”.
Ale autorzy pominęli fakt, że boska egzekucja Koracha i jego synów przez ogień z nieba i pochłonięcie ich przez ziemię jest dowodem, że Mojżesz i Aaron cieszyli się przychylnością i wsparciem Boga. Ciało Kierownicze, dla porównania, nie przedstawia żadnych namacalnych dowodów, że przyjmuje rolę porównywalną z rolą Mojżesza i Aarona. Nie uznaje się za konieczne, by pokazać, że zostało ono specjalnie wybrane przez Boga, aby „objąć przewodnictwo” wśród swoich ludzi. Świadkowie muszą po prostu uwierzyć na słowo bez wątpienia, że Chrystus wybrał tę Organizację w 1919 roku. Więc jeśli Świadkowie nie wymagają żadnego dowodu na poparcie tej kluczowej nauki, to w jaki sposób wiara Świadków różni się od wszystkich innych religii?
Ten sam artykuł na stronie 10 ostrzega, że Jehowa „w oddawaniu Mu czci nie toleruje obłudy”. W szczególności wskazuje palcem na odstępców jako „przewrotnych ludzi”, którzy są znienawidzeni przez Jehowę za to, że „rozmyślnie udają przed innymi posłuszeństwo, a potajemnie dopuszczają się grzechów”.
Cytat
14 Trzeźwiąca jest też świadomość, że Jehowa w oddawaniu Mu czci nie toleruje obłudy. Ponieważ Jego oczy „przebiegają całą ziemię”, dostrzega On tych, których serce nie jest „wobec niego niepodzielne”. W Księdze Przysłów 3:32 czytamy: „Przewrotny jest obrzydliwością dla Jehowy”. Ktoś taki na przykład rozmyślnie udaje przed innymi posłuszeństwo, a potajemnie dopuszcza się grzechów. Chociaż może przez jakiś czas sprytnie zwodzić ludzi, to jednak wszechmoc i prawość Jehowy stanowią gwarancję, że „kto zakrywa swe występki, temu się nie powiedzie” (Prz. 28:13;odczytaj 1 Tymoteusza 5:24; Hebrajczyków 4:13). [w14 7/15 s. 10]
Przypuszczalnie to „potajemne dopuszczanie się grzechu” to odniesienie do faktu, że wielu odstępców w Organizacji dopuszcza się „grzechu” niezgadzania się z Organizacją, ale czyni to w ukryciu z obawy przed represjami. Jednak próbując ich piętnować w ten sposób, Strażnica pomija powody, dla których odstępcy zachowują się w ten sposób.
Świadków jak Karl-Heinz Kusserow, którzy bronili swoich przekonań w obliczu ucisku, przez Strażnicę słusznie okrzyknięto bohaterami.
Na przykład, strażnicowa literatura obfituje w świadectwa Świadków z czasów reżimów politycznych 20 wieku, którzy głosili i rozpowszechniali literaturę pod groźbą kary i pomimo zakazów.
Można więc dzielnie znaleźć pomysłowe sposoby na ukrycie publikacji i wzbudzić swoją wiarę w każdej sytuacji.
Fakt, że niektórzy Świadkowie, aby uprawiać swoje praktyki religijne, byli wobec ówczesnej władzy podstępni, jest uznany przez Strażnicę za właściwy. Okrzyknęła ich bohaterami, a nie potępiła jako „przewrotnych”.
Jeśli Strażnica pozwoli Świadkom, którzy już nie wierzą w jej nauczanie, by swobodnie opuścili jej szeregi, to będzie miała pełne prawo narzekać na tych, którzy udają lojalność wobec organizacji, podczas gdy potajemnie są w opozycji do niej. Jednak kiedy karze się ludzi za odejście od religii, co jest bezpośrednim naruszeniem artykułu 18 Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka, przez zmuszanie członków rodziny, aby unikali i okazywali niechęć wobec takich osób, to nie można się z tym zgodzić.
Cytat
„Każdy ma prawo do wolności myśli, sumienia i wyznania; prawo to obejmuje wolność zmiany religii lub przekonań oraz wolność uzewnętrzniania, indywidualnie lub wspólnie z innymi, publicznie lub prywatnie, swej religii lub przekonań poprzez swoje nauczanie, praktykowanie, uprawianie kultu i przestrzeganie obyczajów. "- Powszechna Deklaracja Praw Człowieka, Artykuł 18.
Piętnowania tych, którzy wbrew ich woli szantażem są zmuszani tkwić w religii, jako „przewrotnych”, „obłudnych” i „rozmyślnie udających przed innymi”, a jednocześnie wykorzystując to samo czasopismo, nawoływać do represjonowania takich osób poprzez unikanie ich, jest małostkowy, sadystyczny i tchórzliwy. Jest to również hipokryzja, jeśli wziąć pod uwagę historię Strażnicy z wychwalaniem tych odważnych Świadków, którzy w czasach ucisku i bezlitosnego reżimu praktykowali swoją wiarę i przekonania pod groźbą śmierci.
Zbyt wygodne
Następny artykuł, zatytułowany „Słudzy Jehowy wyrzekają się nieprawości” nie boi się powiedzieć dokładnie, w jaki sposób Świadkowie powinni reagować na byłych wyznawców, którzy przedstawiają odmienną opinię.
Cytat
Obecnie słudzy Jehowy nieczęsto mają do czynienia z odstępstwem w zborze. Kiedy jednak zetkniemy się z niebiblijnymi naukami - bez względu na ich źródło —musimy stanowczo je odrzucić. Niemądrze byłoby wdawać się w dyskusje z odstępcami, czy to osobiście, czy przez komentowanie ich blogów, czy też komunikując się z nimi w jakikolwiek inny sposób. Taka rozmowa - nawet gdyby miała służyć udzieleniu pomocy danej osobie - byłaby sprzeczna z omawianą tutaj radą biblijną. Jako słudzy Jehowy bezwzględnie się wystrzegamy odstępstwa, czyli je odrzucamy. [w14 7/15 s.14]
Wygodne to, gdyż Świadków Jehowy pozbawia się możliwości własnej oceny czy tak zwani odstępcy naprawdę rozsiewają „niebiblijne nauki”. Strażnica łaskawie czyni to za nich. Zamiast tego, Świadkowie mają zakaz komunikowania się z odstępcami lub „komentowania ich blogów”, ponieważ jest to uważane za sprzeczne z „radą biblijną”. Aby wyjaśnić o co chodzi, pokazuje się zdjęcie na str. 15, na którym odstępców przedstawia się jako groźnych i niebezpiecznych ludzi… Obraz z W14 7/15, str. 15
Jeśli przypadkiem jesteś zatroskanym Świadkiem, to czytając ten artykuł proszę zadaj sobie następujące pytania: „Czy nie jest to zbyt wygodne dla Strażnicy? Czy nie jest to raczej tak, że gdyby jednak nie mieli Prawdy, to woleliby, abym ignorował argumenty drugiej strony? Jeśli to naprawdę jest „Prawda”, to co organizacja ma do ukrycia? Co jest takiego strasznego w uczciwej i otwartej debacie?”
Skandal „Chorych psychicznie”
Ten nowy materiał jest zdecydowanie najmocniej nasączony anty- odstępczą retoryką, jaki wyszedł z działu redakcyjnego Strażnicy od osławionego numeru z 15 lipca 2011. To właśnie ten numer wywołał powszechny spór, kiedy odstępcy, ku zdumieniu osób postronnych, zostali przedstawieni jako „psychicznie chorzy”.
Oszczerstwo „psychicznie chorzy” faktycznie opiera się na błędnym tłumaczeniu 1 Tymoteusza 6:04 w poprzedniej edycji Przekład Nowego Świata. Zamiast odstępcy „mają obsesję na punkcie argumentów i sporów o słowa” [moje tłumaczenie J] (jak to opisano w najnowszym wydaniu „srebrnego miecza”), poprzednio w tym samym wersie opisano odstępców jako „pod względem umysłowym chorujących na dociekania i spory o słowa.”
Jednak zamiast przeprosić za przepuszczenie tak oczywistego błędu w tłumaczeniu, dorzucono ofensywę wyzwisk i atak na byłych wyznawców. Ciało Kierownicze, a raczej jego Komitet Nauk, zapewnił oszczerstwu „psychicznie chory” poczytne miejsce w wykładach podczas ubiegłorocznej serii kongresów - zaledwie kilka miesięcy przed nowym wydaniem Biblii z poprawionym tłumaczeniem.
Jak wskazuje powyższy filmik wideo podejście Strażnicy do radzenia sobie z tzw. odstępcami charakteryzuje się dobrze znaną taktyką propagandową opartą na wyzwiskach, a ostatnie czasopismo nie jest wyjątkiem.
Zamiast odeprzeć przeciwników w otwartej debacie i dialogu stawiając na logikę i argumentację, strategia Strażnicy opiera się na szykanowaniu, oczernianiu i piętnowaniu oponentów używając obraźliwych wyrażeń i fałszywego obrazu, jednocześnie nakłaniając Świadków do całkowitego ich unikania niż samodzielnego ich oceniania.
Z jednej strony jest to przygnębiające, gdy zauważy się, że taki dziecinny i tchórzliwy sposób działa i to zbyt dobrze na większość Świadków, która chce wierzyć, że ich religia jest Prawdziwa. Z drugiej strony, to agresywne podejście nie oszuka wszystkich. Zawsze będą ci, których zdolność krytycznego myślenia nie została całkowicie zagłuszona , i którzy będą w stanie dostrzec to mimo negatywnego pełnego jadu wizerunku.
Dla takich osób to boleśnie oczywiste, że wysiłki aktywistów zbierają żniwo w tej skołowanej Organizacji, zachowującej się w taki dziwaczny sposób. Ci z nas, którzy nie boją się myśleć samodzielnie muszą mieć odwagę dostrzec to, że im bardziej Strażnica atakuje z gniewem i desperacją, tym bardziej staje się jasne, że depczemy jej po piętach.
